Հանգչող պատրույգը երբեք չես մարում, Խոնարհված ճյուղը երբեք չես ջարդում. Անցնում ես ընկած աղախնիդ կողքով, Շշնջում կրկին մեղմիվ ու սիրով. Վե՛ր կաց ու կանգնի՛ր, դուստր Սիոնի` Փրկության լույսի ճաշակման համար:
Նոր պահանջ ասվածն այնքան էլ նոր չէ, պարզապես դրանց բավարարումը հերթականությամբ է մատուցվելու, որպեսզի ժողովուրդը հեշտ համակերպվի և դիմադրություն ցույց չտա։
Այս պահի դրությամբ...